اسلایدر

نمايش تجربي يكي از روش‌هاي تدريس است كه براي عرضه ديداري و بيان يك فرآيند متوالي، واقعيات يا مفاهيم به كار مي‌رود. استفاده از اين روش به ياد دهنده امكان دستكاري و به شركت كننده امكان مشاهده مي‌دهد. معمولاً نمايش تجربي با توضيحات شفاهي گام به گام همراه است و انتظار مي‌رود شركت كنندگان اين توضيحات را به عنوان رهنمود در عمل به كار برند.

در نمايش تجربي هنگام تدريس برخط غالباً از چندرسانه‌اي‌ها استفاده مي‌شود. نمايش تجربي ممكن است به صورت همزمان و مستقيم و يا غيرهمزمان انجام گيرد. انواع متداول نمايش تجربي، شامل كنفرانس وب محور يا گپ‌زني در زمان واقعي همراه با متن است.
در نشان دادن غيرمستقيم ممكن است از فايل‌هاي لوح فشرده، نوارهاي ديداري، نوارهاي شنيداري همراه با متن، طراحي همراه با متن، صوت و عكس‌هاي ديجيتالي، يا مجموعه‌اي از پيوندها كه به شركت كنندگان امكان مي‌دهد تا در ساير سايت‌ها سير كنند، استفاده نمود.

 در شبيه سازي تدريس و يادگيري بر مبناي تمرين مجازي است. هنگام يادگيري شركت‌كنندگان يك اصل را از طريق به كار بردن آن اصل، مطالعه مي‌كنند.
تمرين شبيه سازي شده براي وضوح بخشيدن به اطلاعاتي است كه يادگيرندگان به آن آگاهي دارند يا تلاش مي‌كنند تا نسبت به آن آگاهي پيدا كنند. در واقع اين روش براي اثبات اصول اساسي به كار مي‌رود.
شبيه سازي روشي است براي گردآوري، طبقه بندي و ارزيابي اطلاعات و سپس نتجه‌گيري بر مبناي آن‌چه مشاهده شده است. نرخ يادداري هنگام شبيه سازي بسيار بالا است.
در محيط يادگيري برخط، معمولاً روش شبيه سازي مستلزم استفاده از مجموعه‌اي از پيوندها است تا شركت‌كنندگان به سير و تفحص بپردازند. اين امر از طريق متن ناهمزمان، بحث گرافيك- محور، تمرين، آزمايش، يا فايل‌هاي CD-ROM به عمل مي‌آيد و هميشه همراه با راهنمايي گام به گام است.
گام‌هاي اصلي عملي در شبيه سازي:
1. از درك شركت‌كنندگان نسبت به اصل يادگيري مورد نظر اطمينان حاصل شود.
2. موقعيتي كه در سناريو مورد نظر است با جزئيات فهرست شود.
3. طرح آزمون يك اصل بايد قبل از شروع برنامه به دقت توسط مجري يا مدرس كنترل شود.
4. قواعد و نحوه اجرا و چگونگي فعاليت شركت‌كنندگان توضيح داده شود.
5. اعضاي گروه به‌طور فعال درگير باشند.
6. گزارشي درباره نتايج از شركت‌كنندگان دريافت شود تا معلوم شود دانشجويان بيشتر به اصل مورد نظر توجه داشته‌اند تا به نتايج.
7. اين روش با روش‌هاي ديگر تكميل شود.
8. دانشجويان تشويق شوند تا به فرآيند شبيه سازي جنبه‌هاي ديگري بيافزايند.
9. شبيه سازي در قالب زماني كه به آن اختصاص يافته به پايان رسانده شود.
10. بعد از تجربه شبيه سازي به شركت‌كنندگان فرصت داده شود تا آن را با زندگي واقعي مقايسه نمايند.
11. يادگيرندگان تشويق شوند در حين شبيه سازي درباره باورها و احساس‌شان صحبت كنند.
12. يادگيرندگان تشويق شوند درباره شباهت تجربه با واقعيت صحبت كنند.
13. يادگيرندگان تشويق شوند درباره فعاليت‌هاي آينده كه مي‌تواند بر پايه تجربه شبيه سازي انجام شود بحث كنند.
14. مطالب، خلاصه شده، تعمیم يابد و نتيجه‌گيري به عمل آيد.

 15. با پايان يافتن تجربه به فعاليت‌هاي جديدي كه مي‌توان شروع كرد اشاره شود.
16. تنوع در شبيه سازي رعايت شود.

استفاده از شبيه سازي مي‌تواند در قالب يك گروه بزرگ، گروه‌هاي كوچك، دو نفري يا انفرادي انجام شود.
شبيه سازي مي‌تواند به صورت آزمايش كردن يا پژوهش كردن (و آزمون گزاره‌هاي علمي) صورت پذيرد.